Getuigenissen van studenten Hoger Onderwijs

03/06/2017 - 19:15

Getuigenissen van studenten over intergenerationeel werken.

“Vragen als: “Waarom moet ik met oudere mensen gaan werken, ik studeer toch voor onderwijzer?” zijn meerdere malen door mijn hoofd geflitst bij de kennismaking. Ik bekeek het project heel kritisch en kreeg weinig duiding bij mezelf over wat het me zou opleveren. “

“Het project was van het begin tot het einde een grote uitdaging.”

“Doordat ik niet wist wat er op me afkwam, stond ik tamelijk kritisch tegenover dit project. Maar door het project zelf mee te maken zag je hoe alle deelnemers (personeel RVT, directie, docenten, leerlingen en studenten) ervan genoten en bijleerden van elkaar.”

“Als student heb ik veel geleerd van de kinderen uit de 5-sprong. Door hen te observeren in hun omgang met de bewoners durfde ik veel spontaner omgaan met de oma’s en opa’s. “

“Het project gaat me in mijn verdere opleiding en nadien zeker bijblijven. Dit project zorgde ervoor dat ik een andere kijk heb op intergenerationeel werken. Het projectmatig werken met de leerlingen en medestudenten was een leerrijke ervaring voor mezelf als individu en in de opleiding.” (Vicky Willegems, student 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Als ik nu terug kijk op de projectweek, denk ik aan een vermoeiende week waar veel creatieve dingen werden uitgevoerd. Het was een leerrijke ervaring waar ik nog veel ideeën uit kan halen.” (Famke Demey, student 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Op donderdag hadden we onze bewonersactiviteit. We hielden een quiz over spreekwoorden. Ik had me nooit kunnen voorstellen hoe leuk de bewoners dit vonden en hoe enthousiast ze zouden zijn. De drie teams, samengesteld uit vier generaties, streden ten volle voor de overwinning. Dit is iets wat me altijd zal bijblijven.” (Shamira Milleville, Student 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Ik had eigenlijk niet verwacht dat dit mij zo ging aangrijpen. Je liep daar rond in dat rusthuis en die mensen zeiden vriendelijk goedendag en wouden een babbeltje slaan. Wat wel leuk was. Het was een zware week, maar toch één om nooit meer te vergeten. Je moet er veel werk en energie insteken, maar je krijgt er wel veel voor terug.” (Deborah Prieels, 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“We kregen te horen dat we aan een project moesten werken waar we zowel met leerlingen als met bejaarden in contact kwamen. In het begin wist ik niet goed wat me te wachten stond, ik kon me geen beeld vormen over hoe het in zijn werk ging gaan (...) Het was een niet alledaags project, het was iets unieks, en dat prikkelde me wel. Ik was benieuwd naar wat er allemaal ging volgen.” (Evy Dekleermaeker, 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Het is zelfs zo dat ik met enkele bewoners een band heb opgebouwd. Ik kende hen en zij kenden mij, en het was leuk om tussendoor eens een babbeltje met hen te doen.” (Evy Dekleermaeker, 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Ik vond het project op zich een zeer mooi concept dat ik later zeker en vast ook zou willen uitvoeren met mijn eigen klasje. Het feit dat kinderen reeds op jonge leeftijd worden geconfronteerd met ouderen, is iets heel moois en ook zeer gedurfds. Ik had nooit gedacht dat de resultaten zo verbazend mooi zouden zijn. Ik had nooit durven dromen dat het zo’n toffe en leerrijke week zou zijn. Ook als groep zijn we meer naar elkaar toegegroeid.” (Aaricia Danschutter, 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Het was hard werken, maar het is iets dat ik zeker en vast zal blijven koesteren en hoop nog te mogen meemaken.” (Aaricia Danschutter, 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Uit deze projectweek kunnen wij alleen maar concluderen dat een verhaal meer dan twee gezichten heeft. Het leven heeft heel wat verschillende en nieuwe gezichten. Dit project was daar één van. Het was een zeer verfrissend onderdeel van onze opleiding. Wij zijn iedereen zeer dankbaar dat wij hiervan deel mochten uitmaken.” (Aaricia Danschutter en Evy Dekleermaeker, 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Ik vond het een leerrijke ervaring. Niet alleen het intergenerationeel werken was nieuw en leerrijk, maar ook uit de samenwerking heb ik veel geleerd. Iedereen heeft andere ideeën, andere invalshoeken, andere manieren om iets uit te werken en om les te geven, en uit al die dingen heb ik wel iets geleerd.” (Stefania Di Meo, 2de jaar bachelor lager onderwijs 2008)

“Nog niemand in onze groep had al eens met bejaarden samengewerkt of had hen begeleid. Dit was voor ons een van de moeilijkste kanten aan het project, omdat we niet vertrouwd zijn met deze leeftijdsgroep. Ook vonden we het soms emotioneel zwaar om een ganse week in een rusthuis door te brengen. Toch kregen we met sommige bewoners al snel een band.” (Stefania Di Meo, Arlette Kaya en Kelly Stevens, 2de jaar Bachelor lager onderwijs 2008)

“Ik stond al erg achter projectmatig werken in het onderwijs, en deze overtuiging is na dit project nog extra versterkt. Volgens mij hebben we tijdens deze week gezien wat onderwijs in Vlaanderen nog te weinig is en meer zou moeten worden.” (Jona Van den Bossche, student 2de jaar bachelor lager onderwijs, 2007)

“Wat volgens mij heel interessant is aan een dergelijk project, is de samenwerking met een buitenschoolse organisatie. Doorheen de week wordt een beroep gedaan op diverse vaardigheden en attitudes van de studenten die misschien minder aan bod komen gedurende de ‘traditionele’ activiteiten op school. Hiermee bedoel ik dat wij gedurende deze week hebben moeten overleggen met professionele dienstverleners, afspraken hebben gemaakt voor een degelijk verloop van de activiteiten met de ouderen, op een coöperatieve wijze hebben samengewerkt met de leerkrachten, directie en dienst kea van het rusthuis. Dit zijn vaardigheden die men zeker zal aanwenden wanneer men in de toekomst met externen op pad zal gaan.” (Sébastien Froeliger, student 2de jaar bachelor lager onderwijs 2007)

“Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat dit project zo leerrijk zou zijn. Natuurlijk is het een ervaring, maar ik vond het meer dan dat. Sommige momenten zal ik nooit meer vergeten... De ouderen hadden zoveel respect voor de kinderen, maar ook de kinderen hadden enorm veel respect voor de oma’s en opa’s. Wanneer de oma’s en opa’s iets niet begrepen herhaalden ze het ontelbare keren, zodat ze het toch zouden begrijpen.” (Laura Krokaert, student 2de jaar bachelor lager onderwijs 2007)

WEBSITE DOOR HEFTIG