Getuigenissen uit het onderwijs

05/06/2017 - 21:50

Getuigenissen van leerkrachten.

‘De kinderen moeten leren leven met de onvoorspelbaarheden van ouderen: ziekte, moeheid of zelfs overlijden, kan onverwachts roet in het eten strooien. Vooral in de persoonlijke contacten kan dat doorwegen. Het vraagt dus ook om een voortdurende bijsturing.’

‘Door de jaren heen is onze intergenerationele samenwerking alleen maar rijker en dieper geworden. We hebben geleerd uit onze fouten en hebben ons laten bemoedigen door de successen.’

'Kinderen blijven kinderen. Tijdens het bezoek aan de zoo willen zij ook wel eens een uurtje uitwaaien zonder een rolstoel te moeten duwen. Dat is dan ook een les: zorgbehoevenden kan je niet zomaar in de steek laten!'

‘De persoonlijke betrokkenheid van de ouderen en kinderen gaat soms heel ver. Hier ontstaan, zeker met de oudere kinderen, soms (h)echte vriendschappen over de generaties heen. Afscheid nemen is dan wel eens moeilijk. Maar dat hoort ook bij het leven.’

‘Dit soort samenwerking is nog te weinig bekend. Rekening houdend met de problematiek van de vergrijzing is dat jammer. Ook in de lerarenopleiding verdienen dergelijke projecten meer aandacht.’

‘Zo’n project lukt niet van de eerste keer. Dat hebben we zelf ondervonden. Maar voor de volhouders is de beloning des te groter. Onze kinderen beleven dankzij deze samenwerking heel vaak uitzonderlijke momenten. Leren van het leven, zeg maar.’